Op het minimumbedrag dat nodig om te overleven in dit land wordt geld afgetrokken? Wat is dit? Hoe onlogisch is dat?
We moeten in dit land echt het motto invoeren: werk niet belasten, vermogen wel.
Op het minimumbedrag dat nodig om te overleven in dit land wordt geld afgetrokken? Wat is dit? Hoe onlogisch is dat?
We moeten in dit land echt het motto invoeren: werk niet belasten, vermogen wel.
Weet je wat ook klote is, dat als je 100% arbeidsongeschikt bent, dat je dan geen recht hebt op arbeidskorting in de WIA. de arbeidskorting is bedoeld om mensen te stimuleren tot werken. Maar zieke mensen zijn te ziek om te werken, dus je kan stimuleren wat je wil, maar die kunnen niet. Hierdoor is de WIA in de praktijk niet 70% van je loon als je netto kijkt, maar vaak wel honderden euros minder per maand. Soms betalen mensen twee keer zoveel belasting over hun WIA als over 70% van het loon dat ze eerder hadden. Soort boete omdat je ziek bent.
Echt? Wow wat krom
Het wordt zelfs erger, er waren nu nog wat groepen die waren uitgezonderd in de WIA en die wel nog arbeidskorting kregen (m.n. mensen die niet volledig afgekeurd waren en hun uitkering uitbetaald kregen via hun werkgever). Om het recht te trekken krijgen die het ook niet meer vanaf 2027: https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2025/03/14/kabinet-verandert-regels-arbeidskorting-voor-uitkeringsgerechtigden.
Ze hadden het ook recht kunnen trekken door de arbeidskorting op te heffen, maar dat doen ze niet. Dit is overigens een besluit van deze regering volgens mij. Ik had niet verwacht dat die echt iets aan bestaanszekerheid gingen doen, maar het is een bizarre beslissing als je wel belooft dat te doen.
In mijn geval komt daarbij dat de wachtlijsten voor vergoede behandeling van mijn aandoening zo lang zijn dat ik na bijna 3 jaar nog steeds op geen enkele wachtlijst sta. Ik betaal dus zelf, want bij niet-vergoede behandeling kan ik wel terecht en als ik niks doe is het leven niet dragelijk voor mij. Dat kost me ook weer €600,- tot €800,- in de maand.
Hiermee zit ik netto onder de armoedegrens en leef ik grotendeels van het geld van mijn partner. Ik heb helemaal geen recht op toeslagen of hulp van de gemeente of welke instantie dan ook, want die kijken alleen naar mij bruto inkomen en niet naar wat ik netto overhou nadat ik dus extra belastingen betaal en hoge zorgkosten heb.
Dus geen bestaanszekerheid voor mij in elk geval. En ik neem aan voor veel mensen in deze situatie. Ik heb jarenlang 60 tot 80 uur gewerkt, proberen bij te dragen aan de maatschappij en gewoon mijn sociale lasten betaalt. Hoewel ik vind dat ook mensen waarvoor dat niet geldt gewoon recht hebben op grond onder hun voeten, voelt het extra wrang ofzo. Het voelt een beetje naïef dat ik zo mijn best deed altijd en ging voor wat goed was voor iedereen, aangezien de maatschappij mij dus gewoon keihard laat vallen.
Maargoed, einde rant. Sorry daarvoor. Frustratie is groot en ik ben te ziek om er iets constructiefs mee te doen, dus dan komt het er zo uit. Ik heb nog het geluk dat mijn omgeving het financieel kan opvangen. Ik kan mijn behandelingen doen en ik leef niet op straat. Veel mensen zijn veel slechter af.
Fijne bevrijdingsdag nog!
Wat een rotsituatie zeg. Je hoeft je niet te verontschuldigen, ik denk dat ik in jouw situatie nog wel harder zou ranten dan dit.
Uit het nieuwsbericht: “Daarom veranderen de regels pas in 2027, zodat deze groep mensen zich de komende twee jaar zo goed mogelijk kan voorbereiden op de veranderingen.”
Ze doen het voorkomen alsof het nog barmhartig is ook, het uitstellen van het probleem in plaats van het oplossen. Maar eigenlijk staat hier gewoon: U zoekt het lekker zelf maar uit.
Snap je frustratie dus wel. Mag ik jou dan wel bedanken voor je jarenlange inzet voor de maatschappij? Je hebt er geen cent aan natuurlijk, maar toch.
Dank je wel. Dat is heel aardig. Het helpt wel een beetje tegen de beschadiging van het vertrouwen. Voor mij was het altijd soort vanzelfsprekend ofzo. Als ik weer beter ben, dan wil ik dat weer doen, hoor. Het voelt alleen anders als je weet dat een deel van de mensen voor wie je het doet niet hetzelfde voor jou doet. Maar daar moet het niet vanaf hangen denk ik.
Ja, dat is hoe er de hele tijd tegen je gepraat wordt. Alsof je ontzettend dankbaar moet zijn met elke kruimel. Heel kleinerend en intussen ga je kopje onder.
Maar ja. Ik hoop eigenlijk op een terugslag over een paar jaar. Dat men zo klaar is met VVD, PVV etc dat ze niet gaan stemmen of meer links. Partijen aan de linkerkant willen al jaren af van het niet toepassen van arbeidskorting bij arbeidsongeschiktheid. Misschien dat daar wat beweging zit.